Badanie ENG (elektroneurografia)
Badanie ENG (elektroneurografia) jest diagnostycznym testem medycznym stosowanym do oceny funkcji nerwów obwodowych. Badanie to pozwala na określenie szybkości przewodzenia impulsów nerwowych oraz ocenia funkcję włókien czuciowych i ruchowych.
Jak działa badanie ENG?
Podczas badania na skórze pacjenta umieszcza się elektrody, które stymulują nerw elektrycznie. Elektrody odbierają następnie sygnały przewodzone przez nerw. Mierzona jest prędkość oraz siła przewodzenia impulsów, co pomaga w zidentyfikowaniu ewentualnych uszkodzeń lub dysfunkcji nerwów.
Zastosowanie badania ENG:
- Diagnostyka neuropatii obwodowej – np. w cukrzycy, chorobach autoimmunologicznych.
- Ocena zespołów uciskowych – takich jak zespół cieśni nadgarstka.
- Ocena stanu nerwów po urazach.
- Diagnostyka chorób demielinizacyjnych – takich jak stwardnienie rozsiane.
Przebieg badania:
ENG jest zazwyczaj bezbolesne, choć niektóre osoby mogą odczuwać lekkie dyskomforty podczas stymulacji elektrycznej. Cała procedura trwa zwykle od 30 do 60 minut.
Próba tężyczkowa (badanie na tężyczkę utajoną) jest specyficznym rodzajem badania elektrofizjologicznego, stosowanym do wykrywania predyspozycji do tężyczki, czyli stanu, w którym dochodzi do nadmiernej pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Często jest wykonywana jako część badania ENG, aby ocenić reakcję nerwów i mięśni na stymulację elektryczną.
Na czym polega próba tężyczkowa?
Próba tężyczkowa polega na stymulacji nerwów przy użyciu impulsów elektrycznych o określonej częstotliwości i czasie trwania. Stymulacja ta może wywoływać charakterystyczne skurcze mięśni, które są monitorowane za pomocą elektrod i odpowiedniej aparatury.
Przebieg badania:
1. Przygotowanie pacjenta: Pacjent jest w pozycji siedzącej lub leżącej, a na skórze umieszcza się elektrody w okolicach nerwów.
2. Stymulacja nerwu: W trakcie badania stosuje się kilkuminutową stymulację elektryczną, zazwyczaj w okolicy nadgarstka lub przedramienia.
3. Monitorowanie reakcji: Podczas stymulacji lekarz obserwuje, czy występują skurcze mięśni lub inne reakcje charakterystyczne dla tężyczki.
Interpretacja wyników:
• Wynik dodatni: Świadczy o nadmiernej pobudliwości nerwowo-mięśniowej, co może sugerować utajoną tężyczkę. Często związane jest to z niedoborem wapnia, magnezu lub innymi zaburzeniami elektrolitowymi.
• Wynik ujemny: Brak reakcji patologicznych oznacza, że nie ma oznak tężyczki.
Zastosowanie:
Próba tężyczkowa jest używana głównie w diagnostyce:
• Tężyczki utajonej i jawnej.
• Zaburzeń elektrolitowych (np. hipokalcemii, hipomagnezemii).
• Chorób tarczycy lub przytarczyc.
• Problemów z układem nerwowym objawiających się mrowieniem, drżeniem, skurczami mięśni lub innymi dolegliwościami nerwowo-mięśniowymi.
Badanie jest bezpieczne, chociaż podczas stymulacji pacjenci mogą odczuwać dyskomfort lub lekki ból.>>>>
Zespół cieśni nadgarstka (ang. carpal tunnel syndrome) to schorzenie spowodowane uciskiem nerwu pośrodkowego w obrębie kanału nadgarstka. Kanał nadgarstka jest wąskim, sztywnym tunelem utworzonym przez kości nadgarstka i więzadło poprzeczne. Ucisk nerwu pośrodkowego prowadzi do różnych objawów, które mogą wpływać na funkcjonowanie ręki.
Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka:
• Powtarzające się ruchy dłoni: częste i powtarzalne używanie dłoni i nadgarstka, np. przy pisaniu na klawiaturze, pracy fizycznej lub grze na instrumentach.
• Urazy: złamania, zwichnięcia lub inne urazy mogą prowadzić do zwężenia kanału nadgarstka.
• Choroby przewlekłe: cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, niedoczynność tarczycy.
• Zatrzymanie płynów: np. w ciąży lub w wyniku zaburzeń hormonalnych.
Objawy:
• Mrowienie, drętwienie: szczególnie w kciuku, palcu wskazującym, środkowym oraz połowie palca serdecznego.
• Ból: promieniujący od nadgarstka do przedramienia lub nawet ramienia.
• Osłabienie mięśni: trudności w ściskaniu przedmiotów i spadek siły chwytu.
• Pogorszenie czucia: zmniejszona zdolność do precyzyjnych ruchów palców.
Diagnostyka:
• Badanie fizykalne: lekarz sprawdza objawy drętwienia, ucisku i osłabienia.
• Testy prowokacyjne: np. test Phalena (zgięcie nadgarstka na 30-60 sekund) lub test Tinela (opukiwanie nadgarstka w miejscu przebiegu nerwu pośrodkowego).
• Badanie ENG (elektroneurografia): ocenia przewodzenie impulsów nerwowych, co pozwala zidentyfikować stopień ucisku nerwu.
• USG lub rezonans magnetyczny: mogą być użyte do wizualizacji kanału nadgarstka i oceny struktur.
Leczenie:
1. Metody zachowawcze:
o Unieruchomienie nadgarstka: stosowanie ortez, szczególnie podczas snu.
o Zmiana nawyków: unikanie czynności, które wywołują objawy.
o Leki przeciwzapalne: niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) pomagają w zmniejszeniu stanu zapalnego.
o Iniekcje steroidowe: zmniejszają obrzęk i ucisk na nerw.
2. Fizjoterapia:
o Ćwiczenia mające na celu poprawę ruchomości i zmniejszenie nacisku na nerw.
3. Leczenie chirurgiczne:
o Jeśli metody zachowawcze nie przynoszą poprawy, rozważane jest chirurgiczne uwolnienie kanału nadgarstka. Operacja polega na przecięciu więzadła poprzecznego, co zmniejsza ucisk na nerw.
Zapobieganie:
• Unikanie długotrwałego wykonywania powtarzalnych ruchów.
• Regularne przerwy podczas pracy, szczególnie przy komputerze.
• Ćwiczenia wzmacniające i rozciągające mięśnie dłoni i nadgarstka.
Wczesna diagnoza i leczenie zespołu cieśni nadgarstka mogą zapobiec trwałym uszkodzeniom nerwów i zachować pełną funkcję ręki.>>>>>
Kanał Guyona to tunel anatomiczny znajdujący się w nadgarstku, przez który przechodzi nerw łokciowy oraz towarzyszące mu naczynia (tętnica i żyła łokciowa). Znajduje się on pomiędzy kośćmi nadgarstka a więzadłem poprzecznym i leży po stronie dłoniowej nadgarstka, w okolicy kości grochowatej.
Zespół kanału Guyona (ucisk nerwu łokciowego)
Ucisk nerwu łokciowego w kanale Guyona prowadzi do zespołu zwanego neuropatią uciskową nerwu łokciowego w tym miejscu. Objawy tej neuropatii mogą być podobne do innych zespołów uciskowych, jak zespół cieśni nadgarstka, ale dotyczą innych obszarów unerwienia.
Objawy zespołu kanału Guyona:
• Drętwienie i mrowienie: zwłaszcza w obrębie palca małego i połowy palca serdecznego.
• Osłabienie mięśni: szczególnie tych odpowiedzialnych za precyzyjne ruchy palców, jak mięśnie międzykostne i glistowate.
• Ból: ból w okolicy nadgarstka, promieniujący wzdłuż nerwu łokciowego.
• Zanik mięśni: w zaawansowanych przypadkach może dochodzić do zaniku mięśni w obrębie ręki, co osłabia siłę chwytu.
Przyczyny ucisku w kanale Guyona:
• Przewlekły ucisk mechaniczny: np. na skutek częstego opierania nadgarstka na twardych powierzchniach (np. podczas jazdy na rowerze lub pracy biurowej).
• Guzy lub cysty: obecność zmian w kanale może wywołać ucisk.
• Urazy: złamania kości nadgarstka lub przemieszczenia mogą zwężać kanał Guyona.
• Zgrubienie tkanek: w wyniku chorób takich jak zapalenie stawów.
Diagnostyka:
• Badanie fizykalne: lekarz przeprowadza testy prowokacyjne, które mogą uwidocznić objawy ucisku nerwu.
• Badania elektrofizjologiczne: jak elektroneurografia (ENG) lub elektromiografia (EMG) w celu oceny funkcji nerwu łokciowego.
• Obrazowanie: USG, rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa mogą pomóc w wizualizacji struktury kanału i wykryciu ewentualnych przyczyn ucisku.
Leczenie:
1. Zachowawcze:
o Zmiana nawyków: unikanie czynności powodujących ucisk.
o Unieruchomienie nadgarstka: stosowanie ortez lub opasek.
o Leki przeciwzapalne: aby zmniejszyć ból i stan zapalny.
2. Fizjoterapia:
o Ćwiczenia mające na celu poprawę elastyczności i zmniejszenie ucisku.
3. Leczenie chirurgiczne:
o Jeśli metody zachowawcze są nieskuteczne, może być konieczna operacja polegająca na uwolnieniu nerwu łokciowego poprzez poszerzenie kanału Guyona.
Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe, aby zapobiec trwałym uszkodzeniom nerwu łokciowego i utracie funkcji ręki. >>>>>>